Ըստ պաշտոնական հաղորդագրության՝ Իշխան Սաղաթելյանն ասել է, որ «Արցախի խնդիրը պետք է լուծվի ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահության շրջանակում», եւ «Մեր դիրքորոշումն է, որ Արցախը երբեք չի կարող լինել Ադրբեջանի կազմում»:

Ֆրանսիայի դեսպանն էլ կարող է ասել՝ Իշխան ջան, տղա ջան, բա ինչու Հայաստանը չի ճանաչում Արցախի անկախությունը, բա դուք էլ երկրորդ խմբակցությունն եք՝ ինչո՞ւ նման նախագիծ չեք ներկայացնում։ Ֆրանսիայի խորհրդարանի զույգ պալատներն օրինակ Արցախի ճանաչման անհրաժեշտության վերաբերյալ բանաձեւ են ընդունել, ավելին՝ նշել 1994-ի շփման գծին վերադառնալու, դեօկուպացիայի, տեղահանվածների վերադարձի մասին։ Բա դո՞ւք ինչ եք արել, բացի եռակողմ հայտարարությանը հավատարմություն հայտնելուց։ Էդ ո՞նց եք պատկերացնում Մինսկի խումբն ու եռակողմ հայտարարությունը։

Ըստ էության, Հայաստանին հենց այդպես էլ ասում են, դիվանագիտական լեզվով։

«Արցախը երբեք չի կարող լինել Ադրբեջանի կազմում» տիպի հոխորտանքներով հնարավոր չէ քողարկել պարզ երեսպաշտությունն ու խնդրի բուն էությունից փախչելը, եթե դրան չի հետեւում ճանաչման կամ վերամիավորման որոշումը։

Խնդիրը շատ պարզ է եւ հստակ՝ Հայաստանի քաղաքական-խորհրդարանական դասն ընդունա՞կ է ինքնիշխան որոշումներ կայացնել եւ պատասխանատվություն ստանձնել դրանց համար, թե շարունակելու է քչփորել կեղտը ռուս-թուրքական ծիրում՝ միջազգային հանրությանը ողորմելի դիմումներ հղելով։

lragir.am