Մի քանի ժամից Նյու Յորքում մեկնարկելիք ՄԱԿ անվտանգության խորհրդի նիստին մասնակցելու նպատակով Նյու Յորք է մեկնել Հայաստանի արտգործնախարար Արարատ Միրզոյանը: Նիստը տեղի է ունենում Հայաստանի դիմումի համաձայն, որով Երևանը ՄԱԿ ԱԽ անդամներին խնդրել է արտահերթ նիստ գումարել Լաչինի միջանցքի արգելափակման և Արցախի պաշարման, դրա հետևանքով մարդասիրական աղետի, էթնիկ զտման և ցեղասպանության վտանգի կանխարգելման համար: Մինչ կկայանա նիստը, Հայաստանում տեղի ունեցավ մեկ այլ ողբերգություն: Շիրակում տեղի ունեցած սարսափելի վթարի հետևանքով զոհվեց 11 մարդ, այդ թվում նաև Արցախի 21-ամյա բնակչուհի Հելեն Դադայանը: Նա Արցախից էր, սակայն ուսանում էր Երևանում և պաշարման հետևանքով ինն ամիս շարունակ զրկված էր Արցախ վերադառնալու, ծնողների, հարազատների հետ լինելու հնարավորությունից: Հելեն Դադայանի պատմությունը վթարի հետևանքով ստացել է ողբերգական նոր երանգ: Հարազատները չեն կարողանում Արցախ տեղափոխել նաև նրա մարմինը, հարազատ տանը հուղարկավորելու համար: Արցախը պաշարած Ադրբեջանը թույլ չի տալիս Արցախ տեղափոխել սարսափելի վթարի զոհ դարձած 21-ամյա Հելեն Դադայանի մարմինը: Հայաստանի արտգործնախարարը ՄԱԿ ԱԽ անդամներին պետք է ներկայացնի ադրբեջանական հակամարդկային պաշարման այդ նկարագիրը, միաժամանակ պարզորոշ շեշտադրելով, որ մարդկային այդ ողբերգության հանդեպ անտարբերությունը և ոչ համարժեք քաղաքական ու քաղաքակրթական արձագանքը հավասարազոր է այդ հակամարդկային պաշարմանը հանցակցելուն: Սակայն, Հելեն Դադայանի ողբերգական պատմությունը լոկ օրինակ է, տասնյակ այդպիսի պատմություններից մի օրինակ, որոնք առաջացել են Արցախի արդեն իննամսյա պաշարման ընթացքում:

 

ՄԱԿ ԱԽ նիստին նախորդող մյուս ողբերգության մասին հայտնել է Արցախի ՄԻՊ Գեղամ Ստեփանյանը, հրապարակելով տեղեկություն սովամահության դեպքի մասին: Ստեփանակերտի բնակիչ, 1983 թվականին ծնված Կ.Հովհաննիսյանը մահացել է քրոնիկ թերսնուցման, սպիտակուցաէներգետիկ անբավարարության հետևանքով։ ՄԱԿ ԱԽ անդամները մի քանի ժամից անմիջականորեն պետք է առերեսվեն այդ ողբերգություններին, դրանց հանդեպ իրենց պատասխանատվությամբ, որովհետև Միացյալ ազգերի կազմակերպությունը այդպիսին է նախ և առաջ ազգերի միացյալ անվտանգության ապահովման համար, ազգերին ու ժողովուրդներին այդօրինակ հակամարդկկային քաղաքականությունների հետևանքից պաշտպանելու համար: Եվ այդ պաշտպանական գործառույթը դրված է ՄԱԿ ԱԽ անդամների վրա:

 

Մենք երեխա չենք, ու անշուշտ հասկանում ենք, որ այդ պետությունները առաջնորդվել ու առաջնորդվելու են իրենց աշխարհաքաղաքական շահերով, այլ ոչ ՄԱԿ վերամբարձ գաղափարներով ու արժեքներով: Պարզապես, եթե նրանք անտեսում են Արցախի պաշարման ողբերգական հետևանքները՝ հանուն իրենց աշխարհաքաղաքական հետաքրքրությունների, դրանով գործնականում ակնառու են դարձնում այն, բացարձակապես դատարկ է արժեհամակարգային, քաղաքակրթական և մարդասիրական այն խոսույթը, որ այդ պետությունների, առնվազն դրանց մի մասի հռչակված հավատամքն են:

 

Աղբյուր՝ 1in.am