«Զուգահեռ» տեղի է ունեցել ՌԴ արտգործնախարար Լավրովի և Ադրբեջանի նախարար Բայրամովի հեռախոսազրույցը, ադրբեջանական կողմի նախաձեռնությամբ: Միաժամանակ հայտնի է դարձել Մոսկվայում արտգործնախարարների մակարդակով բանակցության պայմանավորվածության մասին: Հատկանշական է որ այդ ամենը տեղի է ունենում մի կողմից ռուս-թուրքական հարաբերությունում նշմարվող տեղատվության և որոշակի լարվածության ֆոնին, մյուս կողմից նաև Մոսկվա-Բաքու հարաբերության լարվածության, որ առնվազն նշմարվեց ՌԴ ԱԳՆ՝ հուլիսի 15-ի հայտարարությանը Բաքվի սուր արձագանքի տեսքով: Այդ ամենն էլ տեղի է ունենում Արցախում հումանիտար ճգնաժամի սրացման, գրեթե աղետի աստիճանի պայմաններում: Ի՞նչ հեռանկար կարող է ունենալ մոսկովյան հանդիպումը այդ պայմաններում:

Ի՞նչ խնդիր կարող է դրված լինել այդ հանդիպման նպատակի մեջ, բացի այն, որ Մոսկվան իր դիրքերի համար պայքարի Վաշինգտոնի և Բրյուսելի դիվանագիտական աշխուժության ֆոնին: Թե՞ այդուհանդերձ Մոսկվան կարող է դնել ոչ թե դիրքեր պահելու, այլ դրանք որոշակի առաջ տանելու խնդիր, որպիսին կարող է լինել իրավիճակի փոփոխությունն Արցախի պաշարման հարցում: Այսօր սակայն այդ հարցում բարդ է պատկերացնել որևէ առաջընթաց՝ առանց Ադրբեջանի համար որևէ զիջման: Ըստ ամենայնի, Իգոր Խովաևը նաև դրա հետ կապված առաջարկներով է ժամանել Երևան:

Մեծ հաշվով, Ռուսաստանն ու Արեւմուտքն այդ տեսանկյունից գործում են նույն մեխանիզմով կամ սխեմայով, նույն բանաձևով, Արցախի ապարգելափակման գործնական այլ բանաձև ներկայումս երևի թե չի էլ կարող լինել: Հարցն այն է, թե կարո՞ղ է Ռուսաստանից լինել այդ բանաձևն աշխատեցնելու՝ հայկական կողմի համար առավել նախընտրելի առաջարկ, որը միաժամանակ բնականաբար կունենա Բաքվի նախնական համաձայնությունը, քան Արևմուտքից եղած առաջարկները: Դատելով Հայաստանի վարչապետի այն հայտարարությունից, որ հնչեց կառավարության օրերս կայացած նիստում՝ Բրյուսելի հանդիպմանը Լաչինի միջանցքի հարցում որևէ առաջընթացի բացակայության մասին, Արևմուտքի առաջարկը հայկական կողմի համար չի եղել ընդունելի:

 

Աղբյուր՝ 1in.am