Եվրախորհրդարանը ադրբեջանական գազի դեմ խոսքից կանցնի՞ գործի
Եվրախորհրդարանը ադրբեջանական գազի դեմ խոսքից կանցնի՞ գործի
Եվրամիությունը չպետք է գազ գնի Ադրբեջանից, հայտարարել է Եվրախորհրդարանի նախագահ Ռոբերտա Մեցոլան, ասելով, որ Արցախում ռազմական գործողություններից հետո Ադրբեջանը վստահելի գործընկեր չէ: Լավ բան է ասում Ռոբերտա Մեցոլան, բայց ո՞րն է այդ խոսքերի արժեքն ու իմաստը: Այդ խոսքերը կունենան իմաստ, եթե նա իր ղեկավարած կառույցում նախաձեռնի բանաձևի ընդունում, որը պարտադիր կլինի Եվրահանձնաժողովի համար: Ադրբեջանի հետ գազային պայմանագիր կնքել է Եվրահանձնաժողովը, դրա նախագահ Ուրսուլա Ֆոն Դեր Լյայենը անձամբ էր մեկնել Բաքու, անձամբ, իր շուրթերով է հայտարարել, որ Ադրբեջանն էներգետիկ վստահելի գործընկեր է: Եվրահանձնաժողովը ձևավորվում և գործում է Եվրախորհրդարանի վերահսկողությամբ, դրա սահմանած բանաձևերով, բանաձևերով և այլն,առաջնորդվում դրա ընդունած ու մշակած ուղենիշներով: Եվրահանձնաժողովը,այսինքն գործադիր մարմինը, ենթակա է Եվրախորհրդարանին՝ օրենսդիր մարմնին:
Հետևաբար, երբ Եվրախորհրդարանի նախագահը ասում է, թե չպետք է գազ գնեն Ադրբեջանից, որովհետև այն հուսալի գործընկեր չէ, ապա այդ խոսքերի փոխարեն, կամ առնվազն դրանից հետո, պետք է նախաձեռնի այդպիսի բանաձևի ընդունում, ընդ որում ոչ թե խորհրդատվական բնույթի, այլ պարտադիր կատարման ենթակա: Անցնող ամիսներին Եվրոպայի խորհրդարանը ընդունել է Ադրբբեջանին դատապարտող մեկը մեկից տպավորիչ բանաձևեր, սակայն դրանք բոլորն ունեցե; են խորհրդատվական բնույթ և որևէ կերպ չեն փոխել Եվրամիության գործադիր մարմնի մոտեցումներն ու աշխատանքը Բաքվի հետ:
Ստացվում է, որ խորհրդարանական «թևը» ընդամենը Հայաստանի ականջը շոյելու համար է, մինչ մյուս ձեռքով գործադիր թևը կարևոր պայմանավորվածություններ է կնքում Բաքվի հետ, ընդ որում լավ իմանալով նաև,որ Ադրբեջանը ըստ էության դարձել է նաև ռուսական գազի հանդեպ պատժամիջոցների շրջանցման մեխանիզմ: Իսկ, երբ բանը հասնում է արդեն Բաքվի հանդեպ քաղաքականությունը խստացնող պարտադիր գործողությունների, ապա Եվրոխորհրդարանը խոսքից չի անցնում գործի: Եվ, այն ռազմական գործողությունները, որ եղել են Արցախի ժողովրդի դեմ՝ բերելով բռնի տեղահանության, Արցախի էթնիկ զտման, ոչ միայն տեղում անգործության մատնված ռուս խաղաղապահների և Ռուսաստանի քաղաքական ղեկավարության գործարքների, այլ նաև միջազգային կառույցների, այդ թվում Եվրախորհրդարանի անգործության և Եվրոպայի գործադիր կառույցի պայմանավորվածությունների հետևանքն է:
Հեղինակ՝ Հակոբ Բադալյան
Աղբյուր՝ 1in.am
Նմանատիպ Լուրեր
Ռուսաստանի դիրքորոշման լույսն ու ստվերը. եվրադիտորդների երկակի նշանակությունը
Ռուսաստանի դիրքորոշումն այդ առնչությամբ հայտնի է, այն առաքելության տեղակայումից ի վեր բարձրաձայնվել է մի քանի անգամ: Սակայն արդյո՞ք արժե վստահաբար պնդել, որ այն, ինչ բարձրաձայնվում է, արտացոլում է ամբողջական եւ խորքային մոտեցումը: Թե՞ «ժանրի կանոնի» համաձայն դժգոհելով այդ տեղակայումից, իրական քաղաքականության խորքային ռեժիմում Ռուսաստանը այդքան էլ դեմ չէ, որ Եվրամիությունն այդ կերպ հայտնվի Ադրբեջանին զսպելու հարցում պատասխանատվության տակ, ինչը Մոսկվան կարող է դիտարկել Կովկասում իր հանդեպ երկրորդ ճակատի հրահրման կանխարգելիչ գործոն:
Պուտինի ակնարկը եւ Բլինքենի զանգը
Հայտնի է դարձել, որ կայացել է պետքարտուղար Բլինքենի եւ Թուրքիայի արտգործնախարար Ֆիդանի հեռախոսազրույցը: Ֆիդանը, ինչպես թուրքական լրատվամիջոցներն են փոխանցում, Բլինքենին առաջարկել է օգտագործել Իսրայելի նկատմամբ ազդեցությունը, հասնել կրակի դադարեցման, որից հետո Իսրայելը պետք է նստի բանակցությունների սեղանի շուրջ «երկու պետություն սկզբունքով հարցը կարգավորելու համար»:
Ինչո՞ւ էր Թուրքիայի արտգործնախարարը մեկնել Բաքու»
Ինչպե՞ս է Թուրքիան պատկերացնում հայ-ադրբեջանական, հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորումը:
Արևմուտքը հայտարարում է, որ Եվրոպայի սահմաններն ավարտվում են Հայաստանում․ միջազգայնագետ
Եթե մինչև վերջերս ժողովրդավարությունը և Եվրոպան ավարտվում էին Վրաստանում, ապա հիմա, Վրաստանին թեկնածուի կարգավիճակ շնորհելով, Արևմուտքը հայտարարում է, որ Եվրոպան ավարտվում է Հայաստանում։
Հնդկաստանը խառնում է Քաշմիրի կոնֆլիկտի խաղաքարտերը. ի՞նչ է պետք իմանալ
Քաշմիրի հակամարտության հիմնական կետերի համառոտ ակնարկը:
Կանադայի հայտարարությունը չպետք է անարձագանք թողել. Շահան Գանտահարյան
Կանադան ողջունում է երկու ադրբեջանցի և 32 հայ զինծառայողների ազատ արձակումը և դրական է գնահատում այն աջակցությունը, որ երկրները ցուցաբերել են միմյանց նկատմամբ միջազգային ատյաններում։
