Իրանի արտգործնախարարության խոսնակ Նասեր Քանանին հայտարարել է, որ Իրանը ուշադիր հետևում է Կովկասի իրավիճակին և Բաքուն իրենց հաղորդագրություն է ուղարկել, որ մտադիր չէ հարձակումներ իրականացնել, իսկ զորքերի տեղաշարժը ձմռան շեմին իրականացվող ավանդական շարժ է, քանի որ հետագայում եղանակային պայմանները լեռնային շրջաններում բարդացնում են այդ խնդիրները: «Մենք կապի մեջ ենք Ադրբեջանի և Հայաստանի իշխանությունների հետ, Հայաստանի իշխանություններն իրենց մտահոգությունն են հայտնել Ադրբեջանի կողմից նոր ռազմական հակամարտության հնարավորության վերաբերյալ։ Սակայն Բաքվի իշխանությունները մեզ ուղարկել են հաղորդագրություն, ըստ որի բովանդակության՝ իրենք մտադիր չեն ռազմական հարձակումներ իրականացնել, իսկ զորքերի վերջին տեղաշարժերը ավանդական ռազմական գործողություն են, որն իրականացվում է ձմռան շեմին, քանի որ տեղաշարժը լեռնային տարածքներով դառնում են դժվար ու շփոթեցնող», հայտարարել է Քանանին:

 

Թեհրանն ազդարարում է լարվածության ավա՞րտ: Սեպտեմբերի 9-ին ի թիվս այլ հեռախոսազանգերի, Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը խոսել է նաև Իրանի նախագահ Ռայիսիի հետ: Դրան զուգահեռ, անցնող օրերին Իրանի ռազմական պատվիրակությունը եղել է Բաքվում: Որքա՞ն է վստահելի Բաքվի հաղորդագրությունը Թեհրանին: Սա անշուշտ հիպոթետիկ հարց է, առավել ևս, որ այստեղ շատ կարևոր է այսպես ասած չափման սանդղակը: Օրինակ, Իրանի համար մի բան է լայնամասշտաբ որևէ բախում, մեկ այլ բան է սահմանային որևէ լոկալ և կառավարելի էսկալացիա, որի միջոցով Ադրբեջանը կարող է լուծել տեղային խնդիրներ: Ըստ այդմ, Իրանի ԱԳՆ խոսնակի հայտարարությունը կարող է լինել բավականին բազմիմաստ, ինչպես Բաքվի հավաստիացումը Թեհրանին, որ մտադիր չէ գործել հարձակում: Անշուշտ, Թեհրանի համար կովկասյան ապակայունացումը լուրջ խնդիր է, բայց, Հայաստանի սահմանի որևէ հատվածի լոկալ ապակայունացում արդեն ունի այլ նշանակություն ու մասշտաբ և սպատնալիք լինելով Հայաստանի համար, սպառնալիք չէ Իրանին, հատկապես, եթե դա տեղի ունենա անմիջապես Իրանի սահմանից հեռու հատվածներում:

 

Մյուս կողմից, Փաշինյան-Ռայիսի հեռախոսազրույցի առնչությամբ իրանական տարբեր խողովակներ տարածեցին տեղեկատվություն, որ Իրանի նախագահը Հայաստանի վարչապետին հայտնել է ռեգիոնում աշխարհաքաղաքական փոփոխությունների հանդեպ Իրանի կարմիր գծերի մասին: Բացառված չէ, որ Իրանը Երևանից այդ առումով ստացել է այդպիսի հավաստիացում, իր հերթին Բաքվից ստանալով «հավաստիացում» չհարձակվելու մասին: Բոլոր դեպքերում, մի բան թերևս անկասկած է, որ կայունության կառավարելիության հարցում Հայաստանի համար առավել օպտիմալ գործընկեր կարող է լինել այն սուբյեկտը, ով Հայաստանից ոչ պակաս, կամ առնվազն Հայաստանից բացի ամենից շահագրգռվածն է այդ կայունությունը պահպանելու առումով: Իսկ այդտեղ Իրանը թերևս առաջիններից մեկն է, եթե ոչ՝ առաջինը:

 

Հեղինակ՝ Հակոբ Բադալյան

 

Աղբյուր՝ 1in.am