Հայաստանի արտաքին գործերի նախարար Արարատ Միրզոյանը հուլիսի 24-ին այցելում է Թեհրան, որտեղ հանդիպում կունենա Իրանի արտգործնախարար Աբդոլահիանի հետ, կլինի հայտարարություն մամուլի համար: Հետաքրքիր է, կլինի՞ Միրզոյանի հանդիպում Իրանի նախագահի հետ: Այդ հանգամանքը թերևս կլինի կարևոր այցի առարկայականության և նշանակալիության բավականին բարձր աստիճանի հավելյալ ցուցիչ, թեև ինքնին այցը Թեհրան ու հանդիպումը իրանցի գործծընկերոջ հետ՝ արդեն իսկ բավականին կարևոր իրադարձություն է: Ավելորդ է թերևս մատնանշել, թե ինչու է ներկայիս փուլում և միջազգային ու ռեգիոնալ ներկայիս իրավիճակում կարևոր հայ-իրանական հարաբերության ու հաղորդակցության խորացումն ու ինտենսիվացումը:

Հայաստանն ու Իրանն ունեն ռեգիոնալ կայունության հարցում ընդհանուր կարևոր շահ ու հետաքրքրություն և այդ հանգամանքը անշուշտ պետք է ծառայեցնել Հայաստանի և Արցախի անվտանգությանը: Մյուս կողմից սակայն, անհրաժեշտ է հասկանալ, որ չափազանց միամիտ է պատկերացումը կամ սպասումը, թե Իրանի շահերի կառուցվածքը այնպիսին է, որ դրանք նույնական են Հայաստանի անվտանգության կարիքների հետ և ընդհուպ կարող են Թեհրանին մղել Բաքվի ու Անկարայի հետ լուրջ հակադրության: Իրանի համար կովկասյան ռեգիոնը իր՝ «հազարամյա պատմությամբ» հավակնությունների գոտի է, ու այդ հանգամանքը 2022 թվականի հուլիսին Իրանի հոգևոր առաջնորդը բավականին թափանցիկ ձևով ներկայացրել է թե ՌԴ, թե Թուրքիայի նախագահների հետ հանդիպումներում, երբ Թեհրանում տեղի ունեցավ եռակողմ Վեհաժողով: Այդ իմաստով, Իրանի համար ռեգիոնն ունի ռազմավարական մեկ չափում, որը ենթակա է մարտավարական տարբեր մոդելավորումների և սխեմաների կիրառման, ընդհուպ Ադրբեջանի հետ հարաբերության որոշակի պարբերականությամբ լարվածության աճի տեսքով, ինչը սակայն իր խորքում կոնֆլիկտ է ոչ թե Ադրբեջանի, այլ Ադրբեջանում այլ խոշոր խաղացողների, այդ թվում իհարկե նաև Իսրայելի հավակնությունների հետ:

Այդպիսով, Իրանի  ռեգիոնալ քաղաքականությունը շատ խորը արմատներ և շատ նուրբ շերտեր ունեցող մի քաղաքականություն է, որը «Հայաստանի փրկիչ» տրամաբանության ներքո պարզունակության հասցնելը ոչ միայն չի կարող արդյունավետորեն նպաստել հայ-իրանական հարաբերության խորացմանն ու ամրացմանը, այդպիսով նաև ընդհանուր շահերի շրջանակում բավականին կուռ մեխանիզմների ձևավորմանը, այլ հակառակը՝ կարող է խաթարել լրջմիտ աշխատանքի հեռանկարը: Այդ իմաստով, Հայաստանի ԱԳ նախարարի թեհրանյան այցը լինելով կարևոր, անշուշտ պետք է թերևս լինի երկկողմ հարաբերության հարցում լրջմտության աստիճանի էական դրսևորում, հատկապես ներկայիս փուլում, երբ նկատելիորեն աճում է ռեգիոնում ապակայունացման ռիսկայնության աստիճանը:

 

Աղբյուր՝ 1in.am