Այս նիստում Թեհրանի համալսարանի տարածաշրջանային հետազոտությունների ամբիոնի ասիստենտ Շիվա Ալիզադեն Կովկասում տեղի ունեցող զարգացումների մասին ասել է.-«2020 թվականի պատերազմը պարզ դարձրեց, որ երկու երկրներ միայնակ են։ Մեկը Հայաստանն է, մյուսը՝ Իրանը։ Հայաստանը միայնակ էր գերտերությունների աշխարհում: Մյուս կողմից, տարածաշրջանային մակարդակում միայն Իրանն ուներ անկախ դիրքորոշում եւ մտահոգված հայ բնակչության համար»։

Նշելով, որ Հայաստանի կառավարությունը այս ընթացքում գործել է բարյացակամորեն և երկրին տնտեսապես օգուտ բերելու համար ճանաչել է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը, Ալիզադեն ասել  է.-«Բայց ի՞նչպես արձագանքեց Ադրբեջանը Հայաստանի բարյացակամությանը։ Ադրբեջանը միշտ սահմանափակել է հայերի իրավունքները: Խնդիրը հայկական ինքնության վերացումն է։ Հայկական ինքնության դեմ ուղղված այս քաղաքականությունը շարունակվելով հակակշռի տակ է առնում նաև տնտեսական շահերը»։

Ռուս-հայկական (Սլավոնական) համալսարանի դասախոս՝ Էդգար Էլբակյանը ևս այս հանդիպման ժամանակ, անդրադառնալով Հարավային Կովկասի աշխարհաքաղաքական զարգացումներին, ասել է.-«Ռուսաստանի առաջին, երկրորդ և երրորդ առաջնահերթությունը Ուկրաինան է, իսկ Կովկասն այս պահին Ռուսաստանի առաջնահերթությունը չէ: Իլհամ Ալիևը փորձում է ստեղծել Զանգեզուրի միջանցքը, և դրան աջակցում է Արևմուտքը, իսկ Թուրքիան ևս դրան է ձգտում։ Նաև Ռուսաստանն ունի այնպիսի վարքագիծ, որը ցույց է տալիս, որ նա լրջորեն չի ընդդիմանում այս ծրագրին»։

Երևանի պետական ​​համալսարանի ասիստենտ Վարուժան Գեղամյանը  Կովկասի զարգացումների մասին ասել է,-«Կովկասի աշխարհաքաղաքական պայմաններում շատ արագ փոփոխություններ են տեղի ունենում»։

Նա հավելել է. «Ղարաբաղյան պատերազմի ժամանակ այս տարածքի ազատագրումը չափանիշ չէր, այլ նպատակ էր դրվել միջանցք ստեղծել։ Թուրքիայում  ԶԼՄ-ները  նույն ուղին են որդեգրել և մեծ կարևորություն են տալիս միջանցքին քան Լեռնային Ղարաբաղի պատերազմի հարցերին»։

«Զանգեզուրի միջանցքը ՆԱՏՕ-թուրքական միջանցք է: Այն, ինչ խանգարեց միջանցքի կառուցմանը, Իրանի ամուր  դիրքորոշումն էր», ընդգծել է Գեղամյանը:

/parstoday.ir