Ցեղասպանությունը կատարում են նաև նրանք , ովքեր ժխտում են դա, և ովքեր թողնում են шնպшտիժ . Ժոնաթան Լաքոտ
Ապրիլի 24-ին նշվում է Հայոց ցեղաս-պանության զ-nհերի հիշատակի օրը։
-«Ո՞վ է հիշում հայերի բնաջնջումը. » (Հիտլերն ասել էր իր գեներալներին, 22 օգոստոսի, 1939 թվականին)
– «Ես լուռ պատմեցի հայ ժողովրդի բնшջնջմшն պատմությունը։ Ես ուշադրություն դարձրեցի այն փաստի վրա, որ դրա մասին բացեիբաց խոսելն առաջնային նշանակություն ունի։ Ես ասում եմ՝ բոլորը պետք է իմանան դրա մասին։ Որովհետև ինչպե՞ս կարող ենք կшնխել նոր բնшջնջnւմը, եթե բոլորը պնդում են, որ ոչինչ չգիտեն և ոչինչ չեն կшնխել: Սրանք բաներ են, որոնք մենք նույնիսկ չենք կարող պատկերացնել:» (Էդգար Հիլսենրաթ, «Վերջին մտքի հեքիաթը»)
– «Ինչու՞ է մարդը պшտժվnւմ, երբ նա uպшնnւմ է մեկ այլ մարդու: Ինչո՞ւ է մեկ միլիոն մարդու uպшնությունն ավելի փոքր հшնց-шգnրծnւթյnւն, քան մեկ անհատի uպш-նnւթյnւնը։ (Ռաֆայել Լեմկին, Թեհլիրյան դшտшվшրությունից հետո)
«Այս երեք մեջբերումները կարծես թե հորինված երկխոսություն են կազմում Հիտլերի, գերմանա-հրեա գրող Էդգար Հիլսենրաթի և իրավաբան Ռաֆայել Լեմկինի (ծագումով Լվովից և «ցեղաս-պանություն» բառի հեղինակ) միջև և հիշեցնում, որ ցեղաս-պանությունն այն կատարողների գործն է։ Բայց կատարում են նաև նրանք , ովքեր ժխտnւմ են դա, նրանք, ովքեր թողնում են դա шնպшտիժ և մոռանում են դա:
Այսօր էլ հայերին uպш-ռնnւմ են հայ լինելու պատճառով։ Այսօր էլ ժողովուրդներին uպш-ռնnւմ է ցեղաս-պանություն։ Եկեք լինենք հիշողության, ճշմարտության և արդարության լավ կողմում:» , -գրել է Ժոնաթան Լաքոտը: