-Ներկայիս տարածաշրջանային իրավիճակում, Հայաստանի և Իրանի սերտ համագործակցությունը շատ կարևոր է` մեր երկու երկրների ընդհանուր անվտանգության և շահերի համար։ Այդ իսկ պատճառով, մեր երկու երկրների բարձրաստիճան պաշտոնյաների փոխադարձ այցերը լավագույնս կարող են մոտեցնել մեր երկու երկրների քաղաքականությունն ու ռազմավարությունը` տարածաշրջանում առկա մարտահրավերներին, սպառնալիքներին դիմադրելու համար։ Այս այցը` Թեհրան-Բաքու և Բաքու-Երևան լարվածության ֆոնի վրա, ցույց է տալիս, որ մեր երկու երկրներն ունեն կենսական անվտանգության միևնույն մտահոգիչ խնդիրները։ Եվ Իրանի կողմից մեծապես կարևորվում է համագործակցությունը Հայաստանի հետ` տարածաշրջանային անվտանգության ապահովման նպատակով։ Իրանն ու Հայաստանը դեմ են որևէ միջանցքի, որը Հայաստանում Հայաստանի վերահսկողությունից դուրս կլինի, և կխախտի Հայաստանի տարածքային ամբողջականությունը, սահմանների անձեռնմխելիությունը։

–Արդյոք Իրանը կարող է լինել Հայաստանի բնական դաշնակիցը` ադրբեջանական հնարավոր նոր ագրեսիայի դեպքում:

– Իրանը բազմիցս հայտարարել է, որ երբեք թույլ չի տալու միջազգային սահմանների փոփոխություն, և ուժեղ դիմադրելու է` տարածաշրջանի գեոպոլիտիկ փոփոխություններին, և դրանք համարում է իր կարմիր գիծը։ Պարզ է, որ այս պայմաններում, երբ որ Իրանն ու Հայաստանը փոխկապված անվտանգության կենսական խնդիրներ ունեն, եթե Հայաստանի անվտանգությունը խաթարվի, ապա Իրանի անվտանգությունն էլ է խաթարվում։ Այդ իսկ պատճառով, Ադրբեջանի հարձակման դեպքում, Իրանը բնական դաշնակից է, և երկու երկրների ընդհանուր շահերն ու անվտանգությունը պատրաստ է պաշտպանել։

 

–Թեհրան – Բաքու հարաբերությունները կկարգավորվե՞ն, նախօրեին ԱԳ նախարարների հեռախոսազրույցն ի՞նչ նշանակություն ուներ, ի՞նչ զարգացումներ եք կանխատեսում:

– Այդ հեռախոսազրույցը Իրանի կողմից ևս մի քայլ էր` կառավարելի դարձնելու համար իրավիճակը երկու երկրների միջև և վերջին զարգացումները` պայթյունավտանգ իրավիճակում։ Իսրայելը, Թուրքիան և այլ ուժերը հրահրում են Ադրբեջանին` Իրանի դեմ, բախման մեջ ունենալով իրենց շահը և Իրանը ներքաշելով պատերազմի մեջ։ Վերջին զարգացումները սադրիչ ու դավադիր գործողություններ էին Իրանի դեմ, և Իրանը դա գիտակցում է։ Փորձում է չեզոքացնել դավադրությունները, բայց ո’չ իր շահերը և կարմիր գծերը անտեսելով։ Ադրբեջանն ու Իրանը ունեն երեք հիմնական հիմնահարց իրար մեջ, և մինչև դրանք չլուծվեն, դրական ու ստատիկ վիճակ այդ հարաբերություններում չի սպասվում։ Այդ հիմնահարցերն են` 1. Իսրայելի ներկայությունը Ադրբեջանում, և իրենց հարաբերություններն ու համագործակցությունը Իրանի դեմ։ 2. Ադրբեջանի նկրտումները, ծրագրերը Հայաստանի Սյունիքի նկատմամբ ու այսպես կոչված «Զանգեզուրի միջանցքի» դավադիր ծրագիրը։ 3. Պանթուրքիզմի գաղափարախոսությունը` Թուրքիայի ու Ադրբեջանի կողմից, և դրանից բխող բոլոր վտանգները Իրանի համար, նկատի ունենալով, որ Իրանի` Ադրբեջանին ու Թուրքիային սահմանակից շրջանները ազերիախոս բնակչություն ունեն, իսկ Ադրբեջանն ու Թուրքիան կարող են ազդեցություն ունենալ նշված բնակչության վրա։ Եվ Ադրբեջանում շիաական համայնքի վրա բռնաճնշումները` Ադրբեջանի պետության կողմից։ Ժամանակ առ ժամանակ երկու երկրների հարաբերություններն ու հակասությունները թեժանում կամ մեղմանում են, մինչև նշված երեք հիմնահարցերը չլուծվեն։

 

Աղբյուր՝ 1in.am