«Կարծես թե Ռուբեն Վարդանյանն Արցախի առաջնորդի ֆունկցիան է վերցրել իր վրա, որի իրավասությունն ի պաշտոնե չունի: Բայց եթե հետևենք վերջին իրադարձություններին՝ մամուլի ասուլիսներ, քաղաքական հայտարարություններ, տպավորություն է, որ Արցախում իշխանությունը վերցրել է Վարդանյանը: Ենթադրում եմ՝ դրա շրջանակներում ինչ-որ բան են մտածել, որ առաջիկայում Արայիկ Հարությունյանին նաև իրավական նկարագրով չեզոքացնեն: Այս փոփոխությունը դրան սպասարկող նախաձեռնություն է: Հակառակ դեպքում Արայիկ Հարությունյանը պետք է բացատրի, թե ինչո՞ւ է ինքը ստվերում»,- նկատում է Սուքիասյանը:

Քաղաքագետը նաև անուղղակի հարցադրում է անում՝ արդյո՞ք սրա ժամանակն է. «Արցախում ուրիշ հարց չկա՞, միջանցքը բացելու, Արցախի անկախության ճանաչման, Արցախի անվտանգության հարցեր չկա՞ն: Տպավորություն է, որ այս մարդիկ ամեն ինչով զբաղված են, բացի Արցախի խնդիրներով»:

Հայկ Սուքիասյանը նկատում է, որ սովորաբար այն պետություններում, որտեղ երկիշխանություն է, երկիրը ցնցումների միջով է անցնում. «Երկիշխանության դեպքում իշխանության որևէ ճյուղ ոչնչացնելու է մյուսին: Ենթադրում եմ, որ Ռուբեն Վարդանյանը Արայիկ Հարությունյանին ինչ-որ ճանապարհով «սպիսատ» անելու գործընթաց է սկսել»:

Նա արցախահայությանը զգուշացնում է, որ պետության մեջ երկիշխանությունը բերելու է Արցախի փլուզմանը. «Հետևաբար, նրանք Արայիկ Հարությունյանի, առաջին հերթին՝ Ռուբեն Վարդանյանի ականջներից պիտի բռնեն և բացատրություններ պահանջեն, թե ի՞նչ է կատարվում Արցախի քաղաքական կյանքում: Ինչո՞ւ են այս մարդիկ զբաղված այսպիսի «այլանդակություններով»: Սրանք մինչհեղափոխական ընթացքին բնորոշ այլանդակություններ են»:

Քաղաքագետը կանխատեսում է, որ եթե վերջիններս շարունակեն այս հակամշակույթ, այն նաև գցելու է Արցախի միջազգային իմիջը, վնասելու՝ անվտանգության ուղիներ որոնելու՝ Հայաստանի ջանքերին:

«Եթե Արցախը գերտերություններից ու աշխարհից բան է պահանջում, ապա պետք է լինի քաղաքակիրթ և բավարարի այդ միջազգային չափորոշիչները, պետք է իմիջ ունենա: Բայց դե պետության կյանքում հազար ու մի «այլանդակություններ» են տեղի ունենում: Ռուբեն Վարդանյանը, որը գիշեր ու ցերեկ կանչում է «ռուսական սապոգ», որը աշխարհից պահանջում է Արցախի ինքնորոշման իրավունքի ճանաչում, երբեք Ռուսաստանից, խաղաղապահներից չի պահանջում կատարել իր պարտականությունները»,- ընդգծում է Սուքիասյանը:

Խոսելով մամուլում շրջանառվող այն լուրերի մասին, ըստ որի՝ Արցախի նախագահ Արայիկ Հարությունյանը և պետնախարար Ռուբեն Վարդանյանը վերջերս գնացել էին Մոսկվա՝ քաղաքագետն ասում է՝ եթե այդ այցերը վերջիններս համաձայնեցրել են ՀՀ իշխանությունների հետ, ապա ողջունելի է, իսկ եթե համաձայնեցված չէ, ինչ-որ սեպառատ՝ առանձին գործընթացներ են սկսել, ապա պետք է իմանան, որ շատ մեծ պատասխանատվության տակ են մտել:

«Էլի եմ ասում, եթե մենք այս պահին ուզում ենք Արցախի հարցի նվազագույն լուծում, Արցախի իշխանությունները պետք է արտաքին աշխարհի հետ լավ աշխատեն, ոչ թե գիշեր-ցերեկ երդումներ տան հյուսիսին, որի «սապոգի» տակ է գտնվում այսօր Արցախը, և որի «արծվի հայացքի» ներքո Արցախի գյուղեր են տանում, միջանցք են փակում: Թող իրենց հանկարծ չթվա, որ կարող են պառկել Մոսկվայի պատերի տակ և Ֆրանսիայի վրա մուննաթ գալ՝ ասել ինչո՞ւ մեզ չես օգնում, կամ Հայաստանի»,- ասում է Հայկ Սուքիասյանը:

Քաղաքագետը նաև նկատում է՝ ի՞նչ են արել նրանք, թեկուզ պետնախարարը, որպեսզի Արցախի հարցն ունենա լուծում: Որո՞նք են եղել այդ քայլերը:

«Արայիկ Հարությունյանի հետ գնացել են Ֆրանսիա, խնդրում, աղաչում էին Ֆրանսիայի նախագահին՝ վերջինս միջնորդի, որ Ռուսաստանը ստանա միջազգային մանդատ: Գիշեր-ցերեկ աշխարհից պահանջում են, որ ճանաչեն Ռուսաստանի ներկայությունը Արցախում:  Գիշեր-ցերեկ Հայաստանին մեղադրում են, որ լավ չի աշխատում Լաչինի միջանցքը բացելու հարցում: Սրանք այն քայլերն են, որ նրանք արել են: Ի՞նչ դրական որևէ բան են արել, որը կօգներ, կնպաստեր, որ այդ ճանապարհը բացվի: Պիտի Ռուսաստանին պահանջներ ներկայացնեին և շատ բաներ պիտի անեին, որ չեն արել»,- նշում է նա:

Հայկ Սուքիասյանը կարծում է, որ Ռուբեն Վարդանյանը հայտնի է որպես Հայաստանի շահերը Ռուսաստանի շահերին ստորադասող:

«Վերջը պիտի հասկանանք, թե այս մարդու նպատակը ո՞րն է: Ինչո՞ւ է անընդհատ կոնֆլիկտ հրահրում Հայաստանի ներսում: Ինչո՞ւ են Արցախի հարցը, որը այս պահին Հայաստանի ուժերից վեր է, կախել ՀՀ-ի ոտքերից և քաշում գերեզման: Նրանց նպատակը Հայաստանի ներքին կյանքում ցնցումներ առաջացնելն է: Կարծում եմ՝ նրանք համախորհուրդ են հյուսիսի հետ՝ անընդհատ Հայաստանից պահանջել Հայաստանի քաշից բարձր հարցեր, որը լուծել չի կարող, բայց դրա շրջանակներում երկրում բորբոքել հուզականություն, ներսում գործող ռեվանշիզմին՝ 5-րդ շարասյանը տալ ձևական պատճառներ, ձևական ճշմարտություններով սարքած հիմնավորումներ, որով կարողանան Հայաստանի ներքին կյանքը ցնցել: Այդ մարդու՝ Ռուբեն Վարդանյանի նպատակը, եթե նաև քայլերը նայենք, հաստատ Արցախը չէ»,- ասում է զրուցակիցը: 

Անդրադառնալով Ռուբեն Վարդանյանի պաշտոնավարման վերաբերյալ բազմաթիվ քննադատություններին՝ Սուքիասյանն ասում է.

«Արցախն այսօր անվտանգության ու ապրելու խնդիր ունի: Իրենք ամբողջ էներգիան՝ ռեսուրսը պիտի ծախսեն սրա վրա, բայց ծախսում են հազար ու մի հիմարությունների վրա՝ սրան տար, սրան բեր, էս ո՞վ է, էն ո՞վ է: Իրենց համար ավազան են գտել պաշտոնյաները. մի Արցախ, որ մի 2000 քառակուսի կիլոմետր տարածք է մնացել, դրա վրա՝ նախագահ, 4 փոխնախարար, 100 վարչապետ, պետնախարար, նախարարներ, նախարարների տեղակալներ, տեղակալների վարորդներ, վարորդների վարորդներ… Պարզվում է Արցախի բյուջեն, որը Հայաստանից է գնում, հավանաբար գնում է սրանց պետական կառավարման ապարատի երախը փակելու համար միայն»,- զայրանում է Սուքիասյանը:

Անդրադառնալով նաև նրան, որ վերջերս մամուլում շրջանառվեց տեղեկություն, թե առաջիկայում ՊԲ նախկին հրամանատար Սամվել Բաբայանը կստանձնի Արցախի պետնախարարի պաշտոնը՝ Սուքիասյանը նշում է՝ որևէ կապ չի տեսնում այս հայտարարության և Արցախի նախագահի նախաձեռնած փոփոխության մեջ:

«Չեմ կարծում, որ կապ կա, քանի որ Բաբայանը վաղուց էր այդ մասին հայտարարել: Բաբայանին ինչո՞ւ են պետնախարար նշանակում, թող պաշտպանության նախարար նշանակեն, եթե ուզում են, որ Արցախում քիչ թե շատ բանակը կարգի գա»: