Այս անգամ Զախարովան անդրադարձել է ԵՄ դիտորդների ներգրավման վերաբերյալ Փաշինյանի այն հայտարարությանը, թե «Ադրբեջանն արևմտյան հարթակներում իր ագրեսիվ գործողություններն ընդդեմ Հայաստանի բացատրում էր նրանով, որ ՀՀ վարչապետն ավելի ու ավելի շատ ռուսական զորքեր է տեղակայում Հայաստան-Ադրբեջան սահմանին և պատրաստվում է հայ-ռուսական համատեղ ագրեսիվ հարձակում Ադրբեջանի դեմ։ Արևմուտքում Հայաստանը փորձ էր արվում ներկայացնել որպես Ռուսաստանի ագրեսիվ քաղաքականության մասնակից, իսկ Ռուսաստանում փորձ էր արվում ներկայացնել որպես արևմտյան դավադրության մասնակից։ Բայց քանի որ ՌԴ գործընկերները տեղում ունեին ներկայացուցիչներ, և արևմտյան մեր գործընկերներն արդեն սկսել էին մեզ խեթ նայել, թե՝ դուք իրականում պատրաստվում եք ագրեսիվ գործողություններ իրականացնել, որովհետև այնտեղ ռուսական ու հայկական զորքերի մեծ կուտակումներ կան, որ պատրաստվում եք հարձակվել Ադրբեջանի վրա, «խեղճ» ադրբեջանցիները ստիպված բարձունքներ են ուզում գրավել, որպեսզի հավասարակշռեն։ Մենք ասացինք՝ շատ լավ, եկեք դուք տեղում դիտարկեք, տեսեք՝ այդ ամենն իրականությանը համապատասխանու՞մ է, թե՞ ոչ։ Սա է կարևոր նյուանսներից մեկը»։

Եթե ​​նման հայտարարություններով փորձ է արվում արդարացնել ԵՄ-ի տարածաշրջան ներքաշելը, ապա դժվար թե այդ փորձը կարելի է հաջող համարել, ասել է Զախարովան։ «Ռուս խաղաղապահներն ապահովում են խաղաղությունը Լեռնային Ղարաբաղում, մեր սահմանապահներն աշխատում են Հայաստանի տարածքում, այդ թվում՝ հայ-ադրբեջանական սահմանին։ Մենք երբեք չենք լսել այս առնչությամբ Բաքվի մտավախությունների մասին, միեւնույն ժամանակ գիտենք ԵՄ-ի՝ Հայաստանում դիտորդական առաքելությունը տեղակայելու որոշման վերաբերյալ Ադրբեջանի քննադատական ​​վերաբերմունքի մասին», ասել է նա։

Էլ ինչ է ասում ռուսական «խոսող նժույգի» խոսնակը․ «Ակնհայտ է, որ Բրյուսելը նպատակ ունի փոխել անվտանգության համակարգը, որը ձեւավորվել է տարածաշրջանում, եւ դրա հիմնաքարը ռուս զինվորականների եւ սահմանապահների ներկայությունն է, ինչպես նաեւ Հայաստանի անդամակցությունը ՀԱՊԿ-ին։ Դե, եւ, բնականաբար, այն ոգին, որը դրսեւորվեց, քաղաքական կամքը, անվանեք, ինչպես ուզում եք… այն որոշումների իրականացումը, որոնք ձեռք են բերվել երեք երկրների միջեւ, սա իհարկե, անվտանգության համակարգի ընդհանուր պատկերի զգալի մասն է», ասել է Զախարովան։ Եվ վերջում՝ ավանդական սպառնալիք, որ միեւնույն է, «կարգավորումը», այսինքն հայկական պետականության վերացման ծրագիրը կատարվելու է եռակողմ թղթերի հիմքով։

Էլ ոգի, էլ քաղաքական կամք․․․ Եռակողմ կրկեսը անհրաժեշտ տպավորությունն այլեւս չի գործում՝ հատկապես Բերձորի միջանցքի արտատարածքային կարգավիճակի լուծարման եւ Արցախն այս փուլում գետտոյի վերածելու եւ բնիկներից մաքրելու ռուսների նախապատրաստական գործողություններից հետո։ Իր հերթին, Իրանի կոշտ դիրքորոշումը եւ արեւմտյան հնարավոր առաջխաղացումը՝ եռակողմ թղթերի լեգիտիմացման համառ մերժումով, ռուսներին դնում են երկիմաստ վիճակում։ Այդ պատճառով ռուսական պաշտոնական տեքստերում եւ հայտարարություններում ամեն ինչ ասվում է բաց, միեւնույն ժամանակ՝ ակնհայտ զառանցանքներից մինչեւ խուլիգանական շանտաժ ընդգրկմամբ։ ԱԳՆ վերջին խայտառակ հայտարարություններից հետո շտապ դարակից հանվել ու Երեւան է ուղարկվել Խովաեւը, ՌԴ դեսպան Կոպիրկինը հայտարարել է, որ Ռուսաստանը չի հեռանում տարածաշրջանից, որ Ռուսաստանն անտարբեր չէ Ղարաբաղի հայերի նկատմամբ, որ արդարացի չեն ռուս խաղաղապահների հասցեին քննադատությունները, Զախարովան տենդագին հղում է անում Բրյուսելի ու Վաշինգտոնի «նենգ նպատակներին»։