-Տավուշի մարզի որոշ տարածքներ դեռ խորհրդային տարիներին՝ 1970-ականներին Ադրբեջանին են տրվել հայտնի չէ, թե ինչ պատճառներով: Բայց եթե Ադրբեջանը խոսում է անկլավների մասին, դա իրենց Սահմանադրությանը հակասում է: Որովհետև  իրենց Սահմանադրության մեջ նշվում է, որ այսօրվա Ադրբեջանը 1918 թվականի Ադրբեջանի Հանրապետության իրավահաջորդն են, իսկ այդ ժամանակ որևէ անկլավ չեն ունեցել: Այսինքն՝ նրանք հիմա անկլավ պահանջելու իրավունք չունեն: Երկրորդը, եթե իրենք ասում են, այդտեղ հարյուրավոր տարիներ ադրբեջանցիներ են բնակվել ուրեմն մերը պետք է լինի, Արցախում էլ հազարավոր տարիներ հայեր են բնակվել, ուրեմն ամբողջը մերը պետք է լինի: Երրորդը, եթե մեզնից տարածք են պահանջում, պետք է փաստաթուղթ ներկայացնեն, որ դա իրենցն է, իսկ այդպիսի փաստաթուղթ գոյություն չունի, այդպիսի պաշտոնական որոշում չկա: Պարզապես Մոսկվան որոշել է, որ սա տալիս ենք որպես անկլավ Ադրբեջանին: Քարտեզի վրա նշել են, վերջացել է: Այդ երեք պատճառներով Ադրբեջանը ընդհանրապես անկլավ ուզելու իրավունքը չունի: Եղբայր, դա մեր երկրի մեջ է, եթե դուք պահանջ եք ներկայացնում, փաստաթուղթ ներկայացրեք, որ դա ձերն է:

 -Այո, կա Արծվաշենի հարցը: Արծվաշենն ամբողջովին իր շրջակա տարածքներով Հայաստանի տարածքում էր, 29 թվականին տիրացել են Արծվաշենին, ապա այն հետ են տվել մեզ որպես անկլավ: Մինչև 26-27թվականներն Արծվաշենն ամբողջովին իր տարածքով Հայաստանի մեջ էր: Այնպես որ 1918-28թթ. Ադրբեջանի հանրապետության ժառանգը իրավունք չունի անկլավ պահանջելու: Անկլավները երևացին միայն 1936թվականին, դրանից առաջ անկլավներ գոյություն չունեն:

 

Եվ մենք, հղում անելով իրենց սահմանադրությանը, պետք է ասենք, տեսեք՝ դուք անկլավ չունեք: Քանի որ 1918թվականի ժառանգ եք հայտարարել ձեզ, 1918-ին անկլավ գոյություն չուներ: Եվ մենք այս ամենը իրավական տեսանկյունից պետք է նրանց ներկայացնենք և պահանջ դնենք, ասենք, որ անկլավ գոյություն չունի, և եթե 36-ին են անկլավներ ստեղծվել, ուրեմն դուք իրավունք չունեք պահանջելու, քանի որ դրանք սովետական որոշում են եղել, ոչ թե Ադրբեջանի առաջին հանրապետության որոշումը:

 

Իսկ ինչ վերաբերում է Պառավաքարին և մյուս տարածքներին, ապա դա նրանք օկուպացրել են առաջին պատերազմի ընթացքում: Իսկ անկլավ նրանք չեն կարող պահանջել պաշտոնապես, քանի որ իրավական որևէ փաստաթուղթ չունեն:

Իրենց ասած 1918-26թթ. Ադրբեջանի առաջին հանրապետության ժամանակ անկլավ գոյություն չուներ: Մենք նրանց ինչքան տանք, ավել կուզեն, մի գյուղ տանք, կասեն՝ կողքին էլ պետք է տաք: Մենք տալու ոչինչ չունենք, այլ պահանջ ունենք: Հազար և ավելի քառ. կմ պահանջ ունենք, ոչ թե տալիք:

 

Աղբյուր՝ 1in.am