Նշենք, որ երեկ Ադրբեջանի պաշտպանության նախարարությունը հայտնել էր, որ մեկնարկել են ադրբեջանա-թուրքական հերթական համատեղ զորավարժությունները: Ըստ հաղորդագրության՝ վարժանքներն իրականացվում են Իրանի սահմանին՝ «Բաքվի, Աստարայի, Ջաբրայիլի և Իմիշլիի շրջաններում։ Զորավարժություններն ընթանում են մարտական և հատուկ ինժեներասակրավորային տեխնիկայի, այդ թվում՝ Ադրբեջանի բանակի և Թուրքիայի զինված ուժերի ռազմական ավիացիայի ներգրավմամբ։

«Ներկայումս պետք է հաշվի առնել և խիստ ուշադրություն դարձնել նմանատիպ յուրաքանչյուր գործողության, քանի որ առաջին անգամը չէ, որ թշնամական կողմի զորավարժությունները վատ ընթացք են ունեցել Հայաստանի համար և մեծ վտանգ ներկայացրել: Նկատի ունենալով նաև այն, որ Իրանի շուրջ զարգացող իրադարձությունները բավականին բուռն են՝ կարելի է սպասել գործողությունների կտրուկ, անսպասելի և ամեն տեսակ զարգացման»,- «Հայկական ժամանակ»-ի հետ զրույցում ասում է Հովհաննիսյանը:

Նրա խոսքով՝ ռազմական նոր էսկալացիան ևս չի բացառվում, սակայն դա առավելապես պայմանավորված է մի շարք քաղաքական գործոններով, որոնք ուղիղ կապ ու ազդեցություն ունեն դրա իրականացման վրա: Այս պարագայում կարևոր է գործողությունների կիզակետում գտնվող երկրների վարած արտաքին և ներքին քաղաքականությունն ու առկա իրավիճակը: Բոլոր կողմից միմյանց նկատմամբ բազմիցս հնչում են տարատեսակ սպառնալիքներ և հոխորտանքներ: 

«Հայաստանը ցանկացած պարագայում պետք է պատրաստ լինի պատերազմի, քանի որ 2020 թվականը մեզ ակնհայտորեն ցույց է տվել և ապացուցել, որ Ադրբեջանը կարող է ընդամենը մի քանի ժամվա ընթացքում ագրեսիա դրսևորել: Դժվար է հստակ ասել, թե այս պարագայում ՀՀ կառավարությունն ինչ ջանքեր պետք է գործադրի և ինչպես վարվի, սակայն, ըստ իս, ՀՀ իշխանությունն անում է անհրաժեշտ ամեն բան՝ Հայաստանի անվտանգության հնարավորին պահպանման համար՝ հաշվի առնելով բոլոր հանգամանքներն ու սպառնալիքները, հատկապես, երբ նման փորձ, ցավոք սրտի, արդեն ունեցել ենք»,- ասում է նա:

Անդրադառնալով օրերս քաղաքացիական հագուստներով, իբր բնապահպանական նպատակներով ադրբեջանցիների Ստեփանակերտ-Գորիս մայրուղին փակելուն՝ Հովհաննիսյանն ասում է՝ դա Ադրբեջանի հերթական քայլն էր, որով փորձում էր սպառնալ Հայաստանին և նրա ժողովրդին՝ իբրև թե ցույց տալով, որ իրենք են առկա իրավիճակի տերը, ու կոնֆլիկտը լուծվել է իրենց օգտին, ինչպես նաև՝ հասկացնել, որ ռուս խաղաղապահների առկայությունը սահմանին ժամանակավոր երևույթ է, և ցանկացած պահի իրենք կարող են ռուսներին հանել ու անել այն, ինչ ուզում են:

«Ադրբեջանը բազմիցս, հատկապես 2020 թվականին նոյեմբերից հետո ապացուցել է, որ ռուս խաղաղապահների հետ հաշվի չի նստում. դա տեսել ենք բոլորս: Այս իրավիճակում, այո՛, կարելի է ցանկացած միջազգային գործընկերոջ վրա հույս դնել, սակայն, որպես կանոն, ցանկանալի է և պետք է հույսը դնել սեփական ուժերի վրա»,- ասում է նա ու հավելում՝ ցավալի է, սակայն փաստ, որ Հայաստանը զինվելու խնդիր ունի, և դժվար է ասել, թե որքանով ենք մենք պատրաստ նոր պատերազմի:

Ըստ զրուցակցի՝ անկախ զարգացող իրադարձություններից՝ սահմանին կանգնած զինվորների բարոյական ոգին միշտ բարձր է, և նրանք ամեն պահի պատրաստ են իրենց առաջ դրված խնդիրները կատարելու:

«Պետք է նշել, որ սահմանների կահավորումը մեզ մոտ մշտական գործընթաց է դարձել: Ճիշտ է, հիմա եղանակներն ավելի ցրտել են, և առաջացել են որոշակի դժվարություններ, սակայն աշխատանքները, միևնույն է, իրականցվում են: Սա նման է սեփական տան. պետք է միշտ ու անդադար աշխատել: Բարեբախտաբար, մեծ, հրատապ և առավել ևս անլուծելի խնդիրներ չունենք, ընթացիկ հարցեր են, որոնք կարգավորման փուլում են»,- նկատում է նա:

Հարցին՝ արդյոք Հայաստանը ներկայիս զարգացող իրադարձությունների պարագայում չպե՞տք է հույսը դնի Ռուսաստանի և ՀԱՊԿ-ի վրա, Հովհաննիսյանն ասում է՝ այդ մասով Հայաստանն ունի հստակ պաշտոնական արձագանք, որին ինքներս էլ վերջերս ականատես եղանք, երբ ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը Հայաստանում տեղի ունեցած ՀԱՊԿ երկրների համագումարի ժամանակ չստորագրեց ՀԱՊԿ հռչակագիրը և ՀՀ-ին օգնության նախագիծը:

«Կարևոր է, որ տեղի ունեցող իրադարձությունների մասին իրազեկված լինի միջազգային հանրությունը, որի համար ՀՀ կառավարությունը տանում է համապատասխան աշխատանքներ: Հանուն ազնվության, պետք ասեմ, որ, որպես զինվորական, կողմ և հակված եմ հարաբերությունների կարգավորման բանակցային ձևաչափին: Ավելի լավ է բանակցել, քան կրակել, սակայն չպետք է դադարել զենքը միշտ պատրաստ պահել»,- ընդգծում է Հովհաննիսյանը: