«Հայկական ժամանակ»-ի հետ զրույցում ասում է Հ. Թումանյանի անվան տիկնիկային թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Ռուբեն Բաբայանը՝ անդրադառնալով Երեւանում անցկացվող Հավաքական անվտանգության պայմանագրի կազմակերպության (ՀԱՊԿ) գագաթնաժողովին:

Անդրադառնալով Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիեւի այն հայտարարություններին, թե իրենք ավելի շատ ընկերներ ունեն ՀԱՊԿ-ում, քան Հայաստանը՝ Բաբայանը նկատում է. «Ալիեւը սխալվում է. ՀԱՊԿ-ում մենք ընդհանրապես ընկեր չունենք, որովհետեւ ընկերությունը կառուցվում է որոշակի սկզբունքների ու արժեքների հիման վրա: Դա թե՛ մարկանց, թե՛ պետությունների հարաբերություններում այդպես է: Հայաստանն այդ կառույցում որեւէ ընկեր չի կարող ունենալ, որովհետեւ մտածողությունը, մոտեցումներն ու աշխարհընկալումները լրիվ այլ են»:

Ըստ նրա՝ այս գագաթնաժողովի ժամանակ, բնականաբար, ինչ-որ որոշումներ կընդունվեն, մնում է միայն սպասել, սպասել ոչ թե այդ որոշումների բարձրաձայնմանը, այլ հետագա գործողությունների զարգացմանը: «Կլինե՞ն գործողություններ, որոնք կբավարարեն մեր սպասելիքները, լավ: Չե՞ն լինի՝ չեմ կարծում, թե մեծ հիասթափություն կապրենք: Բոլորն էլ՝ թե՛ ընդդիմադիրները, թե՛ ՀԱՊԿ-ի կողմնակիցները, շատ լավ հասկանում են, որ այդ կառույցը Հայաստանի անվտանգությանը գործնական օգուտ չի կարող տալ»,- կարծում է նա:

Վերջինիս համոզմամբ՝ եթե մեր երկրի իշխանությունների համար կարեւոր լինեին կոռուպցիոն համակարգը, բռնապետական մոտեցումները կամ կենսական կարեւոր խնդիրները երկրորդ պլանում թողնելը, ապա միայն այդ դեպքում իշխանությունը կարող էր նստել ու սպասել ՀԱՊԿ-ի որոշումներին. «Մենք շատ երկար ժամանակ ստրատեգիական մոտեցումը զոհաբերել ենք տակտիկականին, ապրել ենք միայն այսօրվա օրով, ասել ենք՝ այսօրվա հարցը լուծենք, վաղը կյանքը ցույց կտա»:

Խոսելով Ստանիսլավ Զասի այն հայտարարության մասին, թե ՀԱՊԿ ճգնաժամային արձագանքման կենտրոնի միջոցով ստացվող տեղեկատվությունները հաստատում են, որ գրեթե ամեն օր փոխհրաձգություններ են տեղի ունենում հայ-ադրբեջանական սահմանին՝ Բաբայանն ասում է՝ սպասելի էր, որ կտրվի հենց «հայ-ադրբեջանական փոխհրաձգություն» ձեւակերպումը, ոչ թե կշեշտվի ադրբեջանական ագրեսիան կամ ոտնձգությունը Հայաստանի ինքնիշխան տարածքի նկատմամբ:

«Այդ հայտարարությունն անելու համար պետք չէր գալ հասնել այստեղ, կարող էին անել նույն օրը: Եթե Հայաստանը դիմել է ՀԱՊԿ-ին՝ ունենալով ապացույցներ, եթե հրավիրել է այստեղ, որ ֆիքսեն, ուրեմն վստահ է եղել իր ապացույցների վրա: Հայաստանի փաստարկներն այս հարցում շատ ամուր են: Սակայն նման հայտարարությունը, որն արեց Զասը, ավելի շատ հարցը փակելու միտում ունի»,- նկատում է նա:

 

Զրուցակցի կարծիքով՝ պետք էր դիմել ՀԱՊԿ-ին թեկուզ միայն նրա համար, որ հերթական անգամ համոզվեինք՝ արձագանքը նույնն է լինելու. «44-օրյա պատերազմի ժամանակ մեզ ասում էին, որ եթե գործողությունները ձեր տարածքում լինեին, կարձագանքեինք: Խնդրեմ, մեր տարածքում էր տեղի ունենում եւ շարունակվում է, ի՞նչ փոխվեց: Իրենց ասածի ենթատեքստը սա է՝ մի փորձեք փչացնել հարաբերությունները մեր ընկերոջ՝ Ադրբեջանի հետ»:

Բաբայանը նաեւ ընդգծում է՝ մեր հանրությունը Ռուսաստանի հանդեպ «կույր հավատից» կարծես թե ուշքի է եկել եւ սկսել ավելի ռեալ ու սթափ դատել եւ չսպասել, որ ինչ-որ մի տեղից կգան փրկելու:

Անդրադառնալով խորհրդարանական ընդդիմությանը՝ ռեժիսորն ասում է՝ ընդդիմությունը տեսնում է մեծամասնության արձագանքը, դուրս գալ դրա դեմ ու հակառակ հայտարարություններ անելը կնշանակի իջեցնել սեփական վարկանիշը. «Ինչ վերաբերում է արտախորհրդարանական ընդդիմությանը, այնտեղ էլ է եկել ժամանակը, որ մի կողմ դնեն խորհրդարանական ընդդիմության հետ ունեցած տարաձայնություններն ու փորձեն ստեղծել քաղաքակրթական փոքրիկ ճակատ»:

 

Նրա համոզմամբ՝ պետք է յուրաքանչյուրը որոշակի հետեւություններ անի, հանուն պետական շահի՝ մի կողմ թողնվեն կուսակցական եւ այլ շահերը:

«Ցավոք, մենք դա դեռ չենք տեսնում կամ շատ չնչին փոփոխություն ենք նկատում, քանի որ բոլորը ավելի շատ զբաղված են իրար հետ հարցեր լուծելով, լիդերության շապիկ ունենալու ջանքերով: Ինչպես անբարոյական քահանան է վարկաբեկում հավատքը, այնպես էլ քաղաքական գործիչները կարող են վարկաբեկել կարեւոր գաղափարները: Մեզ՝ հանրությանը, ավելի շատ հետաքրքրում է ոչ թե հանրահավաքների քանակը, այլ որակը: Վերջին երկու տարվա ընթացքում տեսանք, որ ինչքան էլ փորձեցին զգացմունքային կենացներով առաջնորդվել, արդյունք չտվեց: Ուրեմն սա նշանակում է, որ հանրությունն այլ բանի կարիք ունի»,- նշում է նա:

 

Աղբյուր՝ armtimes.com