ՀԱՅԱԶԴ կայք
ՀԱՅԱԶԴ կայք
Կիլիկիայի հայկական թագավորության 18 ամրոցները , որ այս պահին գտնվում են ներկայիս Թուրքիայում . (լուսանկարներ)

Կիլիկիայի հայկական թագավորության 18 ամրոցների լուսանկարները , որ այս պահին գտնվում են ներկայիս Թուրքիայում

Գուգլակ բերդ – Կիդնոս գետի աջ ափին, Տարսոն քաղաքից հյուսիս, Գուգլաիկ լեռնանցքի մոտ, ոչ բարձր լեռան վրա:
1198–1375 թվականներին եղել է Կիլիկիայի հայկական թավավորության չորս խոշոր իշխանություններից մեկի` Գուգլակի իշխանության կենտրոնը:
 
Թիլ Համտուն բերդ – Ամանոսի լեռնաշղթայի ստորոտում, Սիս քաղաքի և Սարվանդիքար բերդի մոտակայքում, Ջահան գետի ձախ կողմում, Կարասու գետի ափին: Լևոն 2-րդի գահակալման օրոք (1198–1219 թթ.) տրվել է խաչակիր ասպետներին: 1375 թվականի Կիլիկիայի հայկական թագավորության կոր-ծանումից հետո բերդը գրավել են Եգիպտոսի մամլուքները, իսկ 16-րդ դարում` օսմանյան թուրքերը:
Բաղրաս բերդ – Կիլիկիայի հարավ–արևելյան մասում, Օրոնտես գետի Սուետիա վտակի ափին, Տրապեզ լեռան մոտ: Անունն ունի արաբական ծագում: Հայ պատմիչների կողմից հիշատակվել է Պաղրաս ձևով: Հիմնադրվել է անտիկ ժամանակներում: Օմայան խալիֆայության շրջանում (661–750 թթ.) ծաղկուն վիճակում էր: 11-րդ դարի վերջին բերդը գրավվել է խաչակիրների կողմից: 12-րդ դարում Անտիոքի խաչակիր ասպետներից ազատագրել ու սահմանապահ բերդ է դարձրել Կիլիկիայի հայոց իշխանապետ Թորոս 2-րդը (1145–1169 թթ.)։ 1268 թվականի մայիսի 27-ին Անտիոքի դքսությունը կո-րծանել և Բաղրաս բերդը գրավել է Եգիպտոսի սուլթան Բեյբարս I-ը (1266–1277 թթ.): 1280 թվականին բերդը գրավել են մոնղոլները, բայց շուտով թողել են այն: 14-րդ դարի վերջին և 15-րդ դարի սկզբին Բաղրասը դեռ կանգուն է եղել: 16-րդ դարում այն նվաճել են Օսմանյան թուրքերը։ Նրանց տիրապետության շրջանում Բաղրաս ավ-երակ բերդի մոտ գտնվող համանուն ավանը մտնում էր Բեյլանի գավառակի մեջ` Բեյլանից ոչ շատ հեռու:
Հռոմկլայի բերդ – Վերին Միջագետքում` Եդեսիայի նահանգի Բիրեջիկի գավառի Հռոմկլա գավառակում, Եփրատի աջ ափին, մի ապառաժի գագաթին: Բյուզանդական տիրապետության ժամանակ եղել է կարևոր գետանց և սահմանապահ բերդ: 1071–1086 թվականներին եղել է Փիլարտոս Վարաժնունու իշխանապետության կազմում, այնուհետև պատկանել է Գ-ող Վասիլի հայկական իշխանությանը: Վերջինիս մա-հից հետո` 1112 թվականին Եդեսիայի դուքս Բոլդուինը գրավել է Հռոմկլան և նվիրել իր ազգական Եդեսիայի կոմս Ջոսլին 2-րդ Կուրնեին: Վերջինիս մա-հից հետո` 1151 թվականին Ջոսլինի այրին` Բեատրիս դքսուհին Հռոմկլան վաճառել է հայոց կաթողիկոս Գրիգոր Գ Պահլավունուն (1113–1166 թթ.):
Պապեռոնի բերդ – Լեռնային Կիլիկիայի Լամբրոն գավառում, Տարսոն քաղաքից 35 կմ. հյուսիս–արևելք, Կիլիկյան Տավրոս լեռնաշղթայի հարավային ստորոտում, դեպի վեր խոյացող լեռան վրա: Ունեցել է անառիկ դիրք: 11-րդ դարի կեսերից մտել է Աբլղարիբ Արծրունու տիրույթների մեջ:
Խառնի բերդ – Ադանայի նահանգի Ջեբել Բերեքեթի գավառի Բաղչե գավառակում, Ջահան գետի ձախ ափին: Կառուցվել է մոտ 786 թվականին արաբական խալիֆ Հարուն ալ-Ռաշիդի (786–809 թթ.) կողմից` դեպի Մարաշ տանող առևտրական ուղին պաշտպանելու համար: Տեղի հայությանը թուրք ջար-դարարներն ամբողջությամբ կո-տորել են 1909 թվականի ապրիլին Կիլիկիայի ջա-րդերի ժամանակ:
Սիս բերդաքաղաք – Դաշտային Կիլիկիայում, Թուրքիայի Ադանա նահանգի Քոզանի գավառում, Սիս գետի և Անցմնցուկ գետակի ափին: Հիշատակվում է հնագույն ժամանակներից: Անունը սեմական ծագում ունի և նշանակում է քահանաների բնակատեղի: Հնագույն ժամանակներից պատկանել է Հռոմին, այնուհետև անցել է Բյուզանդիային:
Այնթապ բերդաքաղաք – Մարաշ–Հալեպ ուղեգծի վրա, Եփրատի վտակ Սաջուր գետի ափին, դաշտաձև, բարձրադիր հովտում: Այնթապը եղել է հին բնակավայր, սակայն, պատմական աղբյուրներում առաջին անգամ հիշատակվում է 12-րդ դարից։
Թումլու բերդ – Ադանայի նահանգում, Անարզաբա քաղաքի մոտակայքում, Ջահան գետի աջ ափին: Կառուցվել է զառիթափ լանջերով մի բարձրադիր ժայռի վրա: Զբաղեցնում է բավական մեծ տարածություն, ունի քարաշեն պարիսպներ, աշտարակներ և բուրգեր, որոնք բերդը բոլոր կողմերից դարձնում են անառիկ: Առաջին անգամ հիշատակվում է 12-րդ դարից: Կիլիկիայի հայկական իշխանությանն է միացվել Թորոս 2-րդի (1145–1169 թթ.) կողմից: Հավանաբար ամայացել է 1375 թվականի Կիլիկիայի հայկական թագավորության անկումից հետո:
 
Սարվանդիքար բերդաքաղաք – Մարաշ քաղաքից 30 կմ. հարավ, Ամանոսի լեռնաշղթայի հյուսիսային փեշին, Կիլիկիան Ասորիքի հետ կապող ճանապարհին: Բերդը կառուցվել է 500 մետր բարձրության քարաժայռի վրա, ունի անառիկ և դժվարամատույց դիրք: Պատմական աղբյուրներում առաջին անգամ հիշատակվում է 1069 թվականին որպես բյուզանդական ամրոց: 1097–1098 թվականներին բերդին տիրել են խաչակիր ասպետները: 1135 թվականին բերդը գրավել է Կիլիկիայի հայկական իշխանության իշխանապետ Լևոն I-ը (1129–1137 թթ.) և դարձրել սահմանային կարևոր ռազմակայան:
Վահկա բերդ – Լեռնային Կիլիկիայում, Սարոս գետի վերին հոսանքի աջ ափին, բարձր լեռան կատարին: 7-8-րդ դարերում եղել է Բյուզանդական կայսրության կարևոր ռազմական հենակետը Արաբական խալիֆայության դեմ պայքարում:
Լամբրոնի բերդ – Կիլիկիայի կենտրոնական մասում` Տարսոն քաղաքից 38 կմ. հյուսիս–արևմուտք: Կառուցվել է սրբատաշ քարերով չորս անտառապատ լեռնազանգվածների միջնամասում գտնվող քարաժայռի կատարի մեծ ու ընդարձակ հարթակին: Հիմնադրման ժամանակն անհայտ է: 11-րդ դարում արդեն նշանավոր բերդ էր: 1073 թվականին Աբլղարիբ Արծրունին որպես օժիտ տվել է Գանձակից եկած իր փեսա Օշին իշխանին, որն էլ նորանոր կառույցներով ավելի ամրացնելով բերդը` այն դարձրել է իր նստավայրը և Լամբրոնի գավառի կենտրոնը:
Անարզաբա բերդաքաղաք – Սաուրան և Սիս գետերի միջև ընկած հարթավայրում, Սիս քաղաքից 25 կմ. հարավ–արևելք: Անունը ենթադրաբար սեմական ծագում ունի և արաբերեն նշանակում է «դեղին աղբյուր»: Հռոմի Օգոստոս Օգտավիանոս կայսեր ժամանակ (Ք. ա. 27 – Ք. հ. 14 թթ.) Անարզաբան անվանվել է Կեսարիա, Դիոնկեսարիա, Անարզաբյան Կեսարիա: Քաղաքը 4 անգամ խիստ կերպով տուժել է երկրաշարժից: 525 թվականի երկր-աշարժից հետո վերակառուցվել է Բյուզանդիայի կայսր Հուստինիանոս I-ի (527–565 թթ.) կողմից և վերանվանվել Հուստինիանուպոլիս:
Լևոնկլա կամ Լևոնի բերդ – Վահկա բերդից 12 կմ. հարավ-արևմուտք, Ջահան գետի ձախ կողմում, Կիլիկյան Տավրոս լեռնաշղթայի ստորոտում` Կուլելիդաղ կոչվող լեռան վրա: Սմբատ Գունդստաբլի վկայությամբ 1272 թվականին բերդը կառուցել է Կիլիկիայի հայոց թագավոր Լևոն 3-րդը (1270–1289 թթ.): 16-րդ դարում բերդը պատկանել է Մայսենց իշխաններին: 18-րդ դարում այստեղ էր գտնվում Սսի կաթողիկոսների ամառանոցը, որտեղ կային ընկուզենիների և խաղողի այգի-պուրակներ: 19-րդ դարից դադարել է բնակելի լինելուց:
Սելևկիա բերդաքաղաք – Միջերկրական ծովի ափին, Կալիկադնոս գետի գետաբերանի մոտ: Ք. ա. 3-րդ դարում կառուցել է Սելևկյան կայսրության հիմնադիր Սելևկոս I Նիկատորը (Ք. ա. 305–280 թթ.) և իր անունով կոչել Սելևկիա: 4-րդ դարի սկզբից եղել է Իսավրիայի եպիսկոպոսանիստ կենտրոնը: Սելևկիայի դերն ավելի է մեծացել 12-14-րդ դարերում: 12-րդ դարի կեսերին Սելևկիան գրավել է Կիլիկյան Հայաստանի իշխանապետ Թորոս 2-րդը (1145–1169 թթ.): Նա վերակառուցելով Սելևկիան` այն դարձրել է ռազ-մական կարևոր հենակետ իր իշխանապետության հարավ-արևմտյան սահմանում: Կիլիկյան Հայաստանի արքա Լևոն 2-րդը (1187–1219 թթ.) Սելևկիայի հսկողությունը հանձնել է Չորտվանել Սասնեցու որդի Շահնշահին, այնուհետև` Կոստանց իշխանին, իսկ 1210 թվականից` հայոց բանակում կռվող Երուսաղեմի Հիվանդապահ օրդենի խաչակիր ասպետներին: Այն իր նշանակությամբ Կիլիկիայի հայկական թագավորության երկրորդ խոշոր նավահանգիստն ու սահմանամերձ ամրությունն էր: 13-րդ դարի կեսերին Սելևկիան նվաճել են Կարամանյան կոչվող թուրքմենական քոչվոր ցեղերը: 15-րդ դարի վերջին բերդը լիովին կանգուն էր և պահպանում էր հզոր ամրոցի իր նշանակությունը: Սելևկիա բերդաքաղաքի կոր-ծանման ժամանակն ու պատճառներն անհայտ են: Սելևկիայի հայերը բռ-նությամբ տեղ-ահանվել են 1915 թվականի Հայոց մեծ եղեռնի ժամանակ: Նրանց մեծ մասը զ-ոհվել է գաղթի ճանապարհին, իսկ սակավաթիվ փրկվածները ապաստանել են տարբեր երկրներում:
Կոռիկոսի ծովային բերդ – Միջերկրական ծովի ափին, Սելևկիայից 45 կմ. հյուսիս-արևելք, լեռներով շրջապատված հովտում: Կոռիկոս է անվանվել մոտակա համանուն լեռան անունով, որն հունարենից թարգմանաբար նշանակում է քրքում: Բերդը հիմնադրվել է Ք. ա. 3–2-րդ դարերում` Սելևկյանների տիրապետության օրոք և դարձել առևտրի կարևոր կենտրոն: Բյուզանդական տիրապետության շրջանում մտել է Տարսոնի նահանգի մեջ, հանդիսացել եպիսկոպոսական թեմի կենտրոն: Արաբա-բյուզանդական հակամարտության շրջանում պատմական աղբյուրներում բերդը չի հիշատակվում: 7–8-րդ դարերում ավ-երված ու աղքատացած էր: Կոռիկոսի բերդի դերը կրկին սկսում է բարձրանալ 11-րդ դարի վերջից` Խաչակրաց արշավանքների սկզբնավորումով: Կիլիկյան Հայաստանի իշխանապետ Թորոս 2-րդը (1145–1169 թթ.) Կոռիկոսը միացրել է Կիլիկիայի հայկական իշխանապետությանը: Կիլիկիայի հայկական թագավորության շրջանում պատկանել է թագավորից վասալական կախման մեջ գտնվող առանձին իշխանների: Կոռիկոսի բերդատերերից էր Օշին պայլը, որը Լևոն 4-րդ արքայի (1305–1307 թթ.) խնամակալն էր: Սակայն, վերջինս սպ-անել է տալիս Օշին պայլին և Կոռիկոսի բերդը դարձնում արքունի կալվածք: 14-րդ դարում բերդը որպես նվեր տրվել է Կիպրոսի արքայորդու որդի Բոհեմունդ Լուսինյանին: 1448 թվականին բերդին տիրել են Կարամանյան կոչվող թուրքմենական ցեղերը: Բերդն այնուհետև գրավում են եգիպտական մամլուքները, իսկ 16-րդ դարում` օսմանցի թուրքերը: Կոռիկոսը մինչև 17-րդ դարը շարունակել է մնալ որպես հայոց եպիսկոպոսանիստ:
Կոռիկոսը Կիլիկյան Հայաստանի ամենախոշոր նավահանգիստն էր և Այասի հետ միասին մեծ դեր էր խաղում երկրի տնտեսական կյանքում:
Մարաշ բերդաքաղաք – Ադանայի նահանգի Մարաշի գավառի վարչական կենտրոնը: Գտնվում է Ջահան գետի վերին հոսանքի ձախ կողմում, գետափից 10 կմ. արևելք` բլրի վրա: Հայտնի է հնագույն ժամանակներից: Բերդը կառուցվել է բյուզանդական շրջանում և միջին դարերում կոչվել է Մարվանի: 10-րդ դարում այստեղ մեծ թիվ են կազմել հայերը, ուստի բերդաքաղաքը հանձնվել է հայ իշխանների տիրապետությանը: Հայկական տիրապետության շրջանում Մարաշը դարձել է եպիսկոպոսանիստ, իսկ 1065 թվականին կարճ ժամանակով կաթողիկոսանիստ կենտրոն: 1071 թվականին Մանազկերտի ճակ-ատամարտում բյուզանդական զո-րքերի` սելջուկ թուրքերից կրած պարտությունից հետո հայազգի բյուզանդական զորավար Փիլարտոս Վարաժնունին ապստամբել է Բյուզանդիայի դեմ և ստեղծել մի ընդարձակ հայկական իշխանություն, որի կենտրոն է դարձել Մարաշը: 1097 թվականին Մարաշին տիրել են խաչակիրները: 12-րդ դարի սկզբին Մարաշի կառավարիչ է նշանակվել հայազգի Թաթուլ իշխանը: Այնուհետև Մարաշն անցել է Եդեսիայի իշխանությանը` դառնալով նրա ավաններից մեկը։ Մարաշում մեծ ավ-երածություններ են եղել 1114 թվականի երկր-աշարժի ժամանակ։ Սելջուկների տիրապետության անկումից հետո 1189 թվականին Մարաշը գրավել է Կիլիկյան Հայաստանի արքա Լևոն 2-րդը (1187–1219 թթ.): Այնուհետև հայերը որոշ ժամանակ կորցրել են Մարաշի վրա ունեցած իրենց իշխանությունը: Սակայն, 1266 թվականին Հեթում I-ը (1226–1270 թթ.) վերագրավել է այն։ 16-րդ դարում Մարաշն անցել է Օսմանյան տիրապետության տակ։ 17-րդ դարի սկզբին Զուլկադրյան թուրք Ալա Էդ Դովլե բեյը քաղաքը տեղափոխել է այժմյան վայրը։ 1880-ական թվականների երկու մեծ հր-դեհների ժամանակ այ-րվել են հայկական թաղերն ու շուկան։ Մարաշի հայերը բռ-նությամբ տեղ-ահանվել են 1915 թվականին: Նրանց մեծ մասը զո-հվել է Հայոց մեծ եղեռնի ժամանակ: 20-րդ դարում Երևանում հիմնադրվել է Նոր Մարաշ թաղամասը, որտեղ բնակություն են հաստատել Խորհրդային Հայաստան ներգաղթած մարաշցիները:
Անամուռ բերդ – Միջերկրական ծովի Անամուռի հրվանդանում, Անամուռ գյուղաքաղաքից 10 կմ. հեռու: Հիմնադրվել է որպես նավահանգիստ Ք. ա. 4-3-րդ դարերում փյունիկեցի ծովագնացների կողմից: Հունա-հռոմեական տիրապետության ժամանակ էական դեր է կատարել որպես բերդ: 1266 թվականին դեպի Կիլիկիա կատարած արշավանքի ժամանակ բերդը հայերից խլել է Իկոնիայի սելջուկյան սուլթան Սալահեդդինը, բայց 1284 թվականին Կիլիկիայի արքա Լևոն 3-րդը (1270–1289 թթ.) կրկին հետ է գրավել այն: Դրանից հետո Անամուռի մասին հայկական աղբյուրներում հիշատակություններ չկան:
Աղբյուր՝ yerevan-times.com


ՀԱՅԱԶԴ կայք Նմանատիպ Լուրեր
մուլտիպլիկացիոն-կարճամետրաժ-ֆիլմ,հայկական-կարճամետրաժ-մուլտֆիլմ,կարճամետրաժ-մուլտֆիլմ,օսկարի-հավակնորդ,օսկար,արմատ,արմատ-հայկական-կարճամետրաժ-մուլտֆիլմ,շվեյցարաբնակ-կինոռեժիսոր,էլոդի-դերմանժ ,  «Արմատ» հայկական կարճամետրաժ մուլտֆիլմը՝ «Օսկարի» հավակնորդ․ The Hollywood Reporter
«Արմատ» հայկական կարճամետրաժ մուլտֆիլմը՝ «Օսկարի» հավակնորդ․ The Hollywood Reporter
The Hollywood Reporter-ը նշել է 15 անիմացիոն կարճամետրաժ ֆիլմերից մեկը՝ ARMAT-ը կարող է արժանանալ Օսկարի։
չինաստան,պեկին,խաչատրյանի-անվան-միջազգային-հոբելյանական-մրցույթ,արամ-խաչատրյան-մշակութային-հիմնադրամ,չինաստանի-ազգային-օպերային-թատրոն,չինաստանի-պետական-կառույցներ,հայաստանի-պետական-սիմֆոնիկ-նվագախումբ,սերգեյ-սմբատյան,արամ-խաչատրյան,արամ-խաչատրյանի-120-ամյա-հոբելյան , Պեկինում անցկացվում է Խաչատրյանի անվան միջազգային մրցույթ
Պեկինում անցկացվում է Խաչատրյանի անվան միջազգային մրցույթ
Չինաստանի մայրաքաղաք Պեկինում դեկտեմբերի 17-ին մեկնարկել է Խաչատրյանի անվան միջազգային հոբելյանական մրցույթը՝ «ջութակ» մասնագիտական կարգում։ Այն նվիրված է Արամ Խաչատրյանի 120-ամյա հոբելյանին։
հայաստան,կգմս-նախարարություն,սիսակ-գաբրիելյան,netflix,ֆիլմեր,ֆիլմ,սերիալներ,ֆիլմարտադրություն,թիլ-շվայգեր,underdog,dead-by-dawn,collapse,նեթֆլիքսի-8-մասանոց-ֆիլմ , Հայաստանում NETFLIX-ի համար ֆիլմեր ու սերիալներ կնկարահանվեն
Հայաստանում NETFLIX-ի համար ֆիլմեր ու սերիալներ կնկարահանվեն
Հայաստանում NETFLIX-ի համար ֆիլմեր ու սերիալներ կնկարահանվեն։
յունեսկօ,ոչ-նյութական-մշակութային-ժառանգության-ներկայացուցչ,գյումրի,դարբնություն,դարբին,արվեստ,արհեստ,պապոյան-գերդաստան,գարիկ-պապոյան,վարպետ-գարիկ,գյումրու-դարբնության-ավանդույթը,գյումրու-դարբնության-մշակույթ , Գյումրու դարբնության ավանդույթը ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի ոչ նյութական մշակու­թային ժառանգության ներկայացուցչական ցանկում է
Գյումրու դարբնության ավանդույթը ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի ոչ նյութական մշակու­թային ժառանգության ներկայացուցչական ցանկում է
Դարբին Գարիկն ասում է, թե իրեն հարցնեն Գյումրու դարբնության ավանդույթում ինչն է ամենակարևորը, երևի կպատասխանի, որ․ «Ամեն գործդ կմտածես ընպես սարքես, որ բոլորի դուրն էլ գա, բայց առաջինը քո դուրը գա։ Էս գործը հա՛մ արհեստ է, հա՛մ արվեստ է, մենակ ուժով չի, պետք ա ուղեղ էլ ունենաս ու սիրտ»։ 
յունեսկօ,unesco,տաթևի-և-մեծ-անապատ-վանական-համալիրներ,որոտան-գետի-կիրճը,հուշարձանախումբ,եռաչափ-լազերային-սկանավորում-և-թվայնացում,հհ-կգմս-նախարարություն,հհ-ագ-նախարարություն,յունեսկօ-ում-հհ-մշտական-ներկայացուցչություն,պոակ,պատմամշակութային-ժառանգության-գիտահետազոտական-կենտ,միջազգային-ֆինանսական-աջակցություն ,  ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն կաջակցի Տաթևի և Մեծ անապատ վանական համալիրների եռաչափ լազերային սկանավորմանն ու թվայնացմանը
ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն կաջակցի Տաթևի և Մեծ անապատ վանական համալիրների եռաչափ լազերային սկանավորմանն ու թվայնացմանը
ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի կողմից հաստատված դրամաշնորհը կազմում է շուրջ 55․000 ԱՄՆ դոլար, որով նախատեսվում է իրականացնել Տաթևի և Տաթևի Մեծ անապատ վանական համալիրների կազմի մեջ մտնող բոլոր կառույցների, ենթահուշարձանների եռաչափ լազերային սկանավորում և մանրամասն թվայնացում, կառավարման և ռիսկերի նվազեցման համապատասխան ծրագրերի կազմում, միջազգային փորձագետների խորհրդատվություն, պետական հաշվառման փաստաթղթերի լրամշակում, որոնց հիման վրա կպատրաստվի և ՅՈՒՆԵՍԿՕ կներկայացվի հուշարձանախումբը «Զինված հակամարտությունների պայմաններում մշակութային արժեքների պաշտպանության կոնվենցիա»-ի հովանու ներքո առնելու հայտը։
գյումրի,հհ-վաստակավոր-նկարիչ,մինաս-ավետիսյան,մինաս-ավետիսյանի-95-ամյակ,մինաս-ավետիսյանի-95-ամյակին-նվիրված-ցուցահանդես,մինաս-ավետիսյանի-գործերը,ցուցահանդես,գույներ-կերտող-նկարիչը-խորագրով-ցուցահանդես , 45 տարի անց Գյումրիում ցուցադրության են ներկայացվել Մինաս Ավետիսյանի գործերը
45 տարի անց Գյումրիում ցուցադրության են ներկայացվել Մինաս Ավետիսյանի գործերը
45 տարի անց Գյումրիում ցուցադրության են ներկայացվել ՀՀ վաստակավոր նկարիչ Մինաս Ավետիսյանի գործերը։

<< Հայազդ>> կայքում արտահայտված որոշ կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետի հետ: