Միաժամանակ, արձագանքելով հեռացողների մասին հարցին հայտարարեց, թե՝ «ով գնում է, թող գնա, մենք էլ տեսնենք տակն ինչ է մնում»: Խորհրդարանական ընդդիմության ուժերը այլևս ջանք չեն գործադրում թաքցնելու, որ իրենց ներսում, իրենց միջև առկա են տարբեր պատկերացումներ, անհամաձայնություններ, տարբեր ծրագրեր և մոտեցումներ: Գործնականում, վերադասավորումների փուլ մտած այդ ուժերի համար թաքցնելը ոչ միայն չունի որևէ իմաստ, այլ մեծ հավանականությամբ տեղի ունեցողը և դրա հանրայնացումը ունի նաև ներքին խթանիչներ: Ներքին հարաբերությունների առումով առանցքայիններից մեկը, եթե ոչ հիմնարարը, Ռոբերտ Քոչարյան-ՀՅԴ հարաբերության հեռանկարն է և ներընդդիմադիր վերադասավորումների փուլում երկու կողմերի հաշվարկներն ու ծրագրերը:

«Եվրոպան պոլիտբյուրո չէ», իր նախագահության տարիներին ասում էր երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը, երբ 2003 թվականի նախագահի ընտրությունից հետո հայաստանյան այն ժամանակի ընդդիմությունը երկրում ժողովրդավարության ոտնահարման հարցեր էր բարձրացնում եվրոպական կառույցների առաջ: Այսօր սակայն, Ռոբերտ Քոչարյանն ինքն է փաստացի անում նույնը: Թե՞ ոչ, և ՀՅԴ-ն Իշխան Սաղաթելյանին Եվրոպա գործուղել է առանց Ռոբերտ Քոչարյանի հետ համաձայնեցման: Անկասկած է, որ գործուղման և հանդիպումների աշխատանքը կազմակերպել են Եվրոպայի ՀՅԴ կառույցները, որոնք անշուշտ բավականին ազդեցիկ են, ունեն շփումներ ու կապեր տարբեր շրջանակների հետ: Միևնույն ժամանակ, առավել ևս ներկայիս աշխարհաքաղաքական իրավիճակում, Եվրոպայի հետ այդօրինակ շփումները որոշակի հակադրության մեջ են հայտնվում Ռոբերտ Քոչարյանի ոչ միայն նախագահական շրջանի գնահատականի հետ, այլ նաև հենց ներկայիս փուլի մոտեցումների, որոնցում նա նույնիսկ քննարկելի է դիտում ՌԴ հետ այսպես կոչված «միութենական պետության» հարցը: Իհարկե մի կողմ թողնենք,թե այդ հարցը որքանով է օրակարգային ներկայումս հենց նույն ՌԴ համար, որը էական խնդիրներ ունի ուկրաինական ուղղությամբ: Տվյալ պարագայում հարցը Ռոբերտ Քոչարյանի մոտեցումներն ու նրա դաշնակից ՀՅԴ գործողություններն են, որոնք գոնե առերևույթ բաժանվում են, ըստ այդմ առաջացնելով հարց, թե արդյո՞ք երկրորդ անգամ կբաժանվեն երկրորդ նախագահն ու ՀՅԴ-ն: Առաջինը գործնականում տեղի ունեցավ դեռևս 2014-15-16 թվականներին, երբ ՀՅԴ-ն «հոգնելով» սպասել Ռոբերտ Քոչարյանի ակտիվ քաղաքականություն վերադարձին, պայմանավորվեց Սերժ Սարգսյանի հետ: Չի բացառվում, որ Դաշնակցությունը ներկայումս էլ չի տեսնում Ռոբերտ Քոչարյանի որևէ քաղաքական հեռանկար և աստիճանաբար ձգտում է կառուցել քաղաքական նոր դիրքավորում՝ առանց Ռոբերտ Քոչարյանի: Առավել ևս, որ պակաս հավանական չէ նաև այն, որ երկրորդ նախագահն ինքն էլ դիտարկում է առավել երկարաժամկետ նոր քաղաքական նախագծի տարբերակ, որում աստիճանաբար զրոյի կհասցնի իր ներգրավվածությունը և որում չի տեսնում նաև ՀՅԴ անհրաժեշտությունը: Այդ հարցերի պատասխանների մի զգալի մաս ժամանակի ընթացքում կուրվագծվեն իհարկե Ռուսաստանի ներսում խմորվող ուժերի բալանսի փոփոխությամբ:

Հեղինակ՝ ՀԱԿՈԲ ԲԱԴԱԼՅԱՆ

1in.am